کیوان شاهبداغی : وقتی که آمدی

کیوان شاهبداغی : وقتی که آمدی کیوان شاهبداغی : وقتی که آمدی آهسته در بزن تا نشنود دو گوش حریفان صدای عشق دل بشنود صدای تو ، بیداد می کند وقتی که آمدی در ، پشت سر مبند وقتی سلام تو را بشنود سکوت از دست می رود وانگه بهانه ات ، بگرفته دست غم از آن دری که تو آیی ، بدر رود دیگر مجال ماندن بغضی به خانه نیست گل می دهد برای تو آن بوته یاس خالیست خانه ، ولی من برای تو از روزگار دور در گوشه ای که نبیند نگاه غیر پنهان نموده کمی خاطرات خوش لبخند مانده کمی ، سهم چشم تو یک دم از این نفس ، که سلامی شود تو را امید را به یاد تو در کنج این دلم در گوشه ای که نشکندش سنگ روزگار ، پنهان نموده ام یک خرده جان ، که تو را هدیه می کنم ای مهربان من وقتی که آمدی آهسته نام مرا پشت در بگو آرام تر ، دل غمدیده را بخوان دل تاب دیدن یکباره ات که نیست می گیرد آن زبان طپش می رود ز دست ای مهربان من ، دیگر بیا ولی . آهسته در بزن